با گـلاب و می،زمیـن را ترکـنـید کوی وبرزن را پُـراز زیـورکنید
خـانـه‌ها را مـمـلـو از گـوهـرکـنید آه! دخـــتــردارهــا بـــاور کــنــیــد
شاه مردان زینتش یک دخـتر است
زینـت شـیـرِخــدا، حــق را سـتـون مـثـل او عــالــم نــدیــده تـاکـنــون
کرده نامش سرکـشان را سرنگـون زینب است اما میان جنگ و خـون
شک نکن پایش بیوفـتد حـیدراست
نـه کـسـی چـون اونــمـیآیـد دگــر آن جگـرداری که شد خـونینجگر
کـربــلا درکــربـلا مـی‌مـانــد اگـر زیـنـب کـبـری نـمـی‌شـد جـلـوه‌گـر
نـطـق زینب کـربـلایی دیگـر است
چــادرش بـاعـرش پـهـلـومـیزنـد آبــــرو دائـــم به او رو مـــی‌زنـــد
پـیـش او خـورشـیـد سـوسو می‌زند حــضـرت عــبــاس زانــومـیزنـد
او ز درک عــارفـان بـالاتـر اسـت
ذکرهرشیری که در تاب وتب استذکر هرشیری که حیدرمذهب است ذکرهر شیریکه در این مکتب است کُــلُّــنـا عــبـاسُـکِ یـازیـنـب اسـت هر کسی شیعهست خود یک لشکر است
برده از من روز و شب دیوانهوار بـیـتـی ازعــمـانسـامــانـی قــرار
« زن مـگـو مـرد آفـرین روزگـار زن مگو بنتالجـلال اختالوقار» تا ابـد این عـشق شاعـرپرور است
گـرچـه بـا ســربـنـد یـازیـنـب مـدد هـرپــرسـتـاری سـرآمـد مـی‌شــود
بــنــده امــا مــاه بــانــو،بــا ســنــد مـعـتـقـد هـسـتـم بـه ایـنکـه تـا ابـد
روز مـیـلاد تـو روز خـواهر است